Opoczno wiele osób kojarzy głównie z produkcji płytek ceramicznych, ale to nieduże miasto ma znacznie więcej do zaoferowania. To ciekawy region etnograficzny i folklorystyczny, w którym kultura ludowa zachowała się do dzisiaj. Natomiast miasto swój rozwój zawdzięcza samemu królowi Kazimierzowi Wielkiemu. Opoczno – poznajmy je lepiej.
Pochodzenie nazwy miasta tłumaczone jest na wiele sposobów. Niektóre źródła mówią, że pochodzi od słowa „opoka”, czyli wapiennej skały osadowej, na której zbudowano miasto. Inne twierdzą, że pochodzi od imienia głowy rodu zamieszkującego tę osadę. Jednak najciekawsze wydają się te o królu Kazimierzu Wielkim. Władca często wybierał się na polowanie w okolice rzeki Pilicy. W czasie jednej z takich wypraw Kazimierz Wielki wraz z wiernymi sługami znacznie oddalili się od wcześniej założonego obozu, aby zapolować na zwierzynę. Niestety zastał ich zmierzch i zabłądzili w mrokach puszczy. Mieli już spędzić noc w lesie, gdy jeden z łowców zobaczył w oddali migające światło. Okazało się, że światło dochodziło z karczmy. Poszli tam i zostali ugoszczeni przez właściciela karczmy. W gospodzie mieszkała Esterka, córka karczmarza, która swoją urodą i młodością podbiła serce króla. Kazimierz Wielki w gospodzie pozostał przez kilka dni, a na pożegnanie powiedział: „Dobrze żem sobie u was odpocznoł. Juści rad jeszcze nie raz tu powrócę. Za okazaną mnie i moim druhom gościnę wasza wioska będzie od teraz miastem”. I to właśnie od rzeczonego „o (d) p o c z n o (ł)” powstała nazwa nowego miasta Opoczno. Król w 1360 r. nadał miejscowości prawa miejskie, a pięć lat później Opoczno zostało pełnoprawnym miastem królewskim. Zbudowano w nim nowy kościół pod wezwaniem patrona Piastów św. Bartłomieja, dom wójtowski, dom dla Esterki, która stała się ulubienicą Kazimierza Wielkiego i zamek dla króla. Dla obrony przybytków mieszkańców i budowli nakazano zbudować wokół wysokie mury obronne z bramami wjazdowymi, wieżami i basztami.
Zamek Kazimierzowski i Dom Esterki
Muzeum Regionalne w Opocznie powstało w 1976 r. na terenie zamku Kazimierza Wielkiego. Pierwotny budynek powstał w XIV w., ale w swojej historii wielokrotnie był poddawany ciężkim próbom, jak w przypadku pożaru miasta w XV wieku czy podczas wojen szwedzkich. Obecna forma budynku to efekt przebudowy z 1927 r. fragmentu gmachu z XIX w., który zbudowano w miejsce gotyckiego zamku. W muzeum możemy zobaczyć wystawę prezentującą historię regionu od średniowiecza do początków XX w., pamiątki z okresu II wojny światowej, ale przede wszystkim eksponaty związane z kulturą ludową i folklorem regionu. Prezentowana jest rzeźba ludowa, opoczyński strój ludowy z wełnianych i lnianych tkanin oraz zrekonstruowane wnętrze opoczyńskiej chałupy, która została ozdobiona takimi dekoracjami, jak pająki, wycinanki, koronki z bibułowych kwiatów i papierowe firanki. Aby lepiej poznać dzieje miasta, warto wybrać się do jednego z najstarszych zachowanych budynków w mieście, czyli Domu Esterki. Kamienica przy rynku powstała w XVI w. i tak jak zamek, jej historia również nie oszczędziła. Po zrujnowaniu w połowie XIX w. została odbudowana, a później przebudowana na początku XX w., a jej wygląd z tego okresu pozostał bez zmian do dziś. Natomiast z pierwotnego budynku zachowały się dwie sale o sklepieniu kolebkowym oraz tak samo sklepiona piwnica, w której więziono powstańców styczniowych. Miejskie legendy głoszą, że Dom Esterki był połączony z zamkiem Kazimierza Wielkiego podziemnymi tunelami. Dom Esterki obecnie jest siedzibą Miejskiej Biblioteki Publicznej, w której panuje wyjątkowy klimat. Warto zobaczyć czytelnię i poprosić pracowników o zejście po szklanych schodach do piwnicy, aby odnaleźć tajemnicze przejście do zamku.
A co jeszcze warto zobaczyć w Opocznie? Z pewnością kościół świętego Bartłomieja, którego powstanie datuje się na 1370 r., synagogę zbudowaną pod koniec XVIII w., drewniany kościół św. Marii Magdaleny z XVIII w. oraz pomnik pegaza z końca XX w., który stanowi jeden z najbardziej charakterystycznych punktów miasta.
Emilia Antosz
Zostaw komentarz