Rok 2021 to rok 200. jubileuszu podpisania Umowy Zgierskiej. Cykl „Ludzie przełomu”, który niniejszym artykułem rozpoczynamy, poświęcony jest bohaterom czasów, kiedy tkactwo, przedsiębiorczość i przemysł zmieniały nasze miasto. Ich historie to nie tylko fakty ze zgierskiej historii, ale i mniej znane wydarzenia czy anegdoty, które ukształtowały nasze lokalne dziedzictwo. Przyjrzyjmy się im z bliska.
Dzisiejszy bohater to patriota, marszałek sejmu, świetny organizator, pomysłodawca Umowy Zgierskiej, urzędnik w służbie… wielu władców. Rajmund Rembieliński urodził się w Warszawie, w rodzinie szlacheckiej w 1775 roku. Jego ojciec był posłem na sejm.
Szalona młodość
Sam młody Rajmund studiował w najbardziej prestiżowej uczelni w ówczesnej Polsce – Szkole Rycerskiej (a właściwie Akademii Szlacheckiego Korpusu Jego Królewskiej Mości i Rzeczypospolitej). Walczył w insurekcji 1794 roku u boku Tadeusza Kościuszki. Po upadku powstania nie został objęty carskimi represjami, więc zajął się rodzinnym majątkiem. Rozwijał założoną przez jego ojca fabrykę sukna w Jedwabnem. 5 lutego 1797 roku wziął za żonę Agnieszką Heleną Opacką wraz z Krośniewicami, które młoda dama wniosła w posagu. Agnieszka była córką hrabiego Chryzantego Opackiego, kasztelana wiskiego i generała majora ziemi wiskiej podczas insurekcji, czyli de facto jego powstańczego dowódcy.
Pod skrzydłami Napoleona
W 1806 roku przez Europę przetacza się kolejna wojna.Tym razem, po raz czwarty, tworzy się koalicja przeciw cesarzowi Francuzów, Napoleonowi. Ten sprawny strateg pokonuje przeciwników i w Tylży podpisuje pokój z Carem Rosji i Królem Prus. To otwiera kolejny rozdział w życiu Rajmunda. Trafia on do administracji Księstwa Warszawskiego, utworzonego przez cesarza pod swoim namiestnictwem. Rembieliński najpierw zarządza okręgiem łomżyńskim i białostockim, a później zostaje przeniesiony do Płocka.
Kiedy wybucha wojna z Austrią, staje na czele pospolitego ruszenia ziemi płockiej, którą administruje i walczy w armii księstwa z najeźdźcą. Za zasługi przy mobilizowaniu wojsk w departamencie płockim zostaje mianowany przez ks. Józefa Poniatowskiego Generalnym Intendentem Wojsk w Galicji. Po wkroczeniu wojsk Księstwa Warszawskiego do Galicji zajmuje się porządkowaniem kraju wyniszczonego przez Austriaków i reorganizacją administracji.
Po zakończeniu wojny wraca do Płocka, by zająć się rozwojem miast i gospodarki. Właśnie wówczas po raz pierwszy zaczyna prowadzić politykę, którą później przeniósł na grunt naszego miasta. Rembieliński, o czym warto wspomnieć, wprowadził sześcioletnie zwolnienie od podatku dla osadników, a dla tych, którzy przybyli z Niemiec również zwolnienie z poboru do wojska.
Czasy były niestabilne. WkrótceNapoleon ruszył na podbój Rosji, a Rajmund Rembieliński został ponownie powołany na dowódcę pospolitego ruszenia. Po przegranej Napoleona i w obliczu nadchodzących wojsk rosyjskich uciekł z Płocka razem z wojskami Wielkiej Armii,aby osiąść w Dreźnie. Jednak po otrzymaniu wiadomości o śmierci matki, powrócił do Polski, gdzie musiał zająć się rodzinnym majątkiem.
Zostaw komentarz